“چگونه می خواهم بازی کنم…”: روهیت شارما “پرخطر” پیش از جام ملت های آسیا 2023 فاش شد

روهیت شارما احتیاط را با پرخاشگری عوض کرد تا بُعد دیگری به شوت خود بیافزاید و کاپیتان هند از نتایج راضی است، حتی اگر برای انجام این کار به صدها بابا نیاز نداشته باشد. تا پایان جام جهانی 2019، روهیت 27 صدم به ثمر رسانده بود، اما در طول چهار سال گذشته تنها سه صدم به تعداد گل های خود اضافه کرده است. کاپیتان تا حد زیادی معتقد است که این به خاطر بازی پرخطری است که او انجام داده است. روهیت در مصاحبه ای اختصاصی با PTI گفت: «من می خواستم بیشتر ریسک کنم، بنابراین اعداد و ارقام من اکنون کمی متفاوت است. نرخ ضربه (ODI) من (در این مدت) بالا رفته است، اما میانگین کمی کاهش یافته است. این دقیقاً همان چیزی است که مربی ضربه زن ما (ویکرام راتور) به من گفت: “تو به خاطر روشی که زدی، دویدن های بزرگی انجام دادی.” در تمام این سال‌ها و در یکی دو سال گذشته، چنین چیزی (دوران بزرگ) اتفاق نیفتاده است، زیرا شما ریسک می‌کنید.»

روهیت تنها بازیکنی است که سه دو صد گل زده است – 209 (در برابر استرالیا، 2013)، 264 (در مقابل سریلانکا، 2014) و 208 * (در مقابل سریلانکا، 2017).

آخرین پیروزی او بیش از 150 در سال 2019 در مقابل هند وست در ویزاگ بود.

روهیت گفت که در مقطعی باید مصالحه کند.

نرخ موفقیت شغلی من حدود 90 (89.97) است، اما اگر به نتایج من نگاه کنید و نرخ ضربه را در نظر بگیرید، در چندین سال گذشته حدود 105-110 بوده است. بنابراین باید جایی مصالحه می‌کردید، نمی‌توان میانگین 55 و 110 ضربتی داشت.

«این کاملاً تصمیم من بود. شات معمولی من هنوز حق ثبت اختراع من است، اما می خواستم چیز متفاوتی را امتحان کنم. من از نتیجه بسیار راضی هستم.”

در واقع، او رویکرد تغییر یافته خود را به مدیریت تیم ابلاغ کرده بود.

«همه می‌خواهند ضربه‌های طولانی بزنند و به آن 150 و 170 ضربه بزنند. من هنوز هم می خواهم این کار را انجام دهم، اما انجام کاری که قبلا انجام نداده اید همیشه خوب است. این فقط در لیست مهارت های مشت زدن قرار می گیرد. تا زمانی که آن را انجام ندهید، نمی دانید.

می‌دانم که اگر شوت‌های خطرناک بازی کنم، چند بار فولد می‌کنم، اما برایم اهمیتی نداشت. من به مدیریت گفته‌ام که می‌خواهم اینگونه بازی کنم.» تمدید آن دوره‌هایی بود که تیم هند در خانه بازی‌های دوستانه انجام می‌داد. آنها دقیقاً به صورت دوستانه ضربه نمی زدند و کاپیتان هندی ثابت ترین ضربه زننده تست اخیر تیم بوده است.

«به دوره های آزمایشی اخیر من در هند نگاه کنید. من می توانم به شما بگویم که ضربه زدن در هند در حال حاضر بسیار سخت تر از ضربه زدن در خارج از کشور است، به خصوص در دو تا سه سال گذشته. زمین‌هایی که در آن بازی کرده‌ایم نسبت به خارج از کشور سخت‌تر هستند. به همین دلیل است که ما در مورد میانگین واحد دویدن و استروک صحبت نکردیم. همه ما موافق بودیم که می خواهیم در دوره های چالش برانگیز بازی کنیم. من نمی‌خواهم نگران این باشم که در نهایت با چه نمره‌ای میانگین می‌گیریم.

من اینگونه فکر می کنم، اما بازیکنان مختلف فرآیندهای فکری متفاوتی خواهند داشت و من نمی خواهم آن را تغییر دهم. من در زمین هایی بازی خواهم کرد که مناسب توپ گیران ما باشد.”

او 11 سال کاپیتان هندی های بمبئی بوده و نزدیک به دو سال هدایت تیم ملی را بر عهده داشته است.

پس آیا کاپیتان ها ماندگاری دارند؟ او با قاطعیت پاسخ داد: “مدت ماندگاری وجود ندارد.”

مسئولیتی به شما داده می شود، نتیجه می گیرید و مهمتر از آن، از مسئولیتی که به شما داده شده راضی هستید. اینها سوالات مهمتر از دوام هستند.» او یک برنامه ریز است، اما همچنین دوست دارد به احساس درونی خود اعتماد کند.

«من فردی هستم که با جریان حرکت می کنم. من می خواهم کاری را که در حال حاضر احساس می کنم انجام دهم بدون اینکه به کاری که می خواهم پنج یا شش ماه بعد انجام دهم فکر کنم. من دوست دارم چیزها را همانطور که می آیند بگیرم، اما مطابق آنچه در آینده در انتظارم است آماده می کنم.